گر نگـــاهی به ما کند زهــــــــــــرا
حضرت حیــــدر بــه نــــام فــاطمـــــــه حســـاس بــــود
خلقت از روز ازل مدیـــون عطر یـــــــاس بود
ای کـــه ره بستــی میـــــان کوچـــه ها بر فاطمـــــه
گردنت را می شکســت آنجا اگر عبــــاس بود
ما از الست طایفه ای سینه خسته ایم
ما بچــــه های مـــــادر پهـــــلو شکستــــه ایم
ما را نبـــی قبیله ی سلمــان خطاب کرد
روی غــرور و غیـــــرت ما هم حسـاب کرد
از ما بتـــرس طایفـــه ای پر اراده ایـم
مــــا مثل کــــوه پشت زهــــرا ایستــــاده ایم
