امید...

عیدتون مبارک...

قصه ای دارم..

قصه ای دارم!

غصه ام در دل آن جامانده

گاه گاهی دل من میگیرد 

بیشتر هنگام غروب

در همان وقت خدا نیز پر از تنهایست

جز خدا نیز کسی تنها نیست

وخدایی که در این نزدیکیست

در همین لحظه به هنگام طلوع

که اذان سردادند

من وضو خواهم ساخت...

اشک چشمانم را

تابه سر منزل زیبای حقیقت برسم

خدایا...

هر چی تو بخوای

یه روز حضرت موسی به خداوند متعال عرض کرد : من دلم میخواد یکی از اون بندگان خوبت رو ببینم . خطاب اومد : برو تو صحرا . اونجا مردی هست داره کشاورزی میکنه . او از خوبان درگاه ماست . حضرت اومد دید یه مردی هست داره بیل میزنه و کار میکنه . حضرت تعجب کرد که او چطور به درجه ای رسیده که خداوند میفرماید از خوبان ماست . از جبرئیل پرسید . جبرئیل عرض کرد : الان خداوند بلائی بر او نازل میکند ببین او چی کار میکنه . بلیه ای نازل شد که آن مرد در یک لحظه هر دو چشمش رو از دست داد . فورا نشست . بیلش رو هم گذاشت جلوی روش . گفت : مولای من تا تو مرا بینا می پسندیدی من داشتن چشم را دوست می داشتم . حال که تو مرا کور می پسندی من کوری را بیش از بینایی دوست دارم . حضرت دید این مرد به مقام رضا رسیده . رو کرد به آن مرد و فرمود : ای مرد من پیغمبرم و مستجاب الدعوه . میخوای دعا کنم خدا چشاتو بهت برگردونه . گفت : نه . حضرت فرمود : چرا ؟ گفت :

آنچه مولای من برای من اختیار کرده بیشتر دوست دارم تا آنچه را که خودم برای خودم بخواهم .

مجنون خنده های توام...

یادش به خیر کودکی...

یادش به خیر کودکی،نردبان می گذاشتیم برویم پشت بام تا ماه را بگیریم،تا شاید خدا را ببینیم...

حالا قد کشیده ایم ،خدا از رگ گردن به ما نزدیک تر شده، یادمان می رود ، یادمان می رود ...

و تو ای ماه تر از ماه،به رسم دوست داشتن باز نردبان می گذاریم،روی بام دلمان مینشینیم تا تو را شاید ببینیم.

برای جمعه های سوت و کورمان بسیار دعا کن..........